Lucas Hedges verdient zijn tweede Oscar-nominatie voor Let Them All Talk

Welke Film Te Zien?
 

Waarschuwing: dit artikel bevat Laat ze allemaal praten spoilers. Ja echt.



Kritische en publieke ontvangst van Laat ze allemaal praten , de goed ontvangen nieuwe Steven Soderbergh-film die vorige week begon met streamen op HBO Max, heeft zich terecht gericht op de drie grote acteurs - Meryl Streep, Candice Bergen en Dianne Wiest - die de leiding hadden. Dat is zoals het hoort; het zijn legendes die het uit het park slaan in hun rol als beroemde romanschrijver (Streep) en haar twee oude vrienden (Bergen en Wiest) die een reis over de zee maken. Maar vertrouwend dat anderen lof hebben voor die gedekte uitvoeringen, zou ik graag wat lof uitspreken voor de enige echte Lucas Hedges voor zijn griezelige vertolking als de man uit je filosofieklas in Laat ze allemaal praten .



Het is geen verrassing dat Hedges uitstekend is, aangezien de 23-jarige acteur al een Screen Actors Guild Award en een Oscar-nominatie op zijn naam heeft staan. Maar ik was vooral onder de indruk van de manier waarop hij de naïeve-oprechtheid-met-een-vleugje-nep-vibe absoluut genageld heeft - met andere woorden, de vibe van de man in je filosofieklas, je kent die wel- van zijn karakter, Tyler. Tyler is de neef van de beroemde auteur Alice Hughes (Streep), met wie hij mee gaat op een reis over de Atlantische Oceaan omdat hij, zoals hij zijn vrienden vertelt, wil leren van zijn tante en haar vrienden. Ik weet niet hoe vriendschap er voor onze generatie over een lange periode uit zal zien, zegt hij komisch ernstig. Ik heb maar vier jaar vrienden gehad, en deze vrouwen zijn al zo'n 50 jaar vrienden. Ik ga gewoon proberen te studeren en te leren.

Die belofte komt hij later na, als hij Wiest zonder een spoor van humor vraagt ​​hoe het was om zonder enige technologie op de proppen te komen. Wiest, van haar kant, houdt meesterlijk een leeg gezicht terwijl Hedges verder gaat over valse ikken en intimiteit, en improviseert de naturalistische dialoog waaruit de hele film bestaat. (In een recent interview met Vulture , Soderbergh en scenarioschrijver Deborah Eisenberg legden uit dat, hoewel er geen traditioneel script was, de acteurs altijd werd verteld wat ze moesten zeggen, maar niet hoe ze het moesten zeggen.) Het is een van de grappigste scènes in de films, deels omdat alles wat Hedges zegt maakt zin.

Foto: HBO Max



Hij maakt van Tyler geen karikatuur van een nepintelligent. In plaats daarvan vindt hij een authentieke - en daarom grappiger - kijk. Je rolt niet met je ogen naar de man in je filosofieklas op de universiteit, omdat hij het mis heeft. Je rolt met je ogen omdat hij denkt dat hij de eerste persoon is die voor de hand liggende waarheden beseft. We hebben waarschijnlijk allemaal een versie van Tylers overpeinzingen op sociale media gezegd op een bepaald moment in onze jeugd, en nu heeft Hedges ons gedwongen te beseffen hoe belachelijk we in ons leven klonken voor de Diane Wiests. Tussen dit moment en de vele een-op-een-improvisaties waar Hedges zijn mannetje staat met Meryl Freakin 'Streep, is het mogelijk dat Hedges zijn tweede Oscar-nominatie voor Beste Mannelijke Bijrol binnenhaalt.

De echte schittering van de film van Soderbergh is echter dat alle personages waarmee we aan het begin van de film lachen, degenen zijn met wie we aan het einde huilen. Dat geldt ook voor Tyler, die erop staat het graf te bezoeken van een auteur waar Alice dol op was na haar - spoiler alert - plotselinge dood aan het einde van de reis van het schip. Het is absoluut het soort suggestie dat de man in jouw filosofieklas zou kunnen doen. Het is romantisch, symbolisch en niet een beetje clichématig. En toch zijn we er enorm dankbaar voor. Soms moet je eraan worden herinnerd dat afsluiting belangrijk is, dat symboliek ertoe doet, en dat schijnbaar zinloze gebaren - zoals het maken van de reis die je overleden tante wilde maken - de wereld kunnen betekenen, vooral als je rouwt.



Het is passend dat de laatste scène Hedges alleen is, stilletjes nadenkend over zijn herinneringen aan zijn tante. Door Hedges 'empathie voor Tyler realiseren we ons dat we te haastig waren om Alice te beoordelen. Soms heb je de man in je filosofieklas nodig.

miss world 2015 livestream

Kijk maar Laat ze allemaal praten op HBO Max