Het Franse accent van Robert Pattinson in The King is verschrikkelijk of briljant
Het is even - zo niet meer - belachelijk, losgeslagen en raar als de uitvoering die hij geeft in Robert Eggers De vuurtoren . Het belangrijkste verschil is dat De vuurtoren is een kunstfilm over twee mannen (de andere is Willem Dafoe) die gek worden. Mensen die gaan kijken De vuurtoren zijn bereid om een rare tijd te hebben. De koning is echter geen kunstfilm over waanzin. De koning is een ongecompliceerd periodedrama dat, in alle andere aspecten behalve Pattinson, lijkt te mikken op het reguliere Hollywood. Mensen die klikken op De koning op Netflix verwachten niet dat ze een rare tijd zullen hebben, ze verwachten verlangend naar te staren De jukbeenderen van Timothée Chalamet voor twee uur.
Misschien moeten we Pattinson applaudisseren omdat hij erin heeft gezeten De koning en koppig een goede tijd hebben, ondanks de nors mannen om hem heen die beslist zijn niet plezier hebben. Ik zal niet doen alsof ik weet of dit historisch correct is of niet (ik neem aan, eh, niet?), Maar in de context van de film is het ongelooflijk misplaatst. Er is geen manier om Pattinson in deze scènes te bekijken en ernaar te luisteren en hem als iets anders te zien dan dat Robert Pattinson echt raar is in een verder serieus periodedrama. Of je denkt dat dat een briljante of vreselijke acteerkeuze is, is aan jou. Maar persoonlijk zou ik niet blijer kunnen zijn om 2019 uit te roepen tot het jaar van de rare Robert Pattinson.
Kijk maar De koning op Netflix
