Dat gezegd hebbende, tegen het einde van de film heeft Sullivan zich tot het uiterste ingespannen om Madsen niet in het minst te betoveren. Ze geeft zich niet over aan onnodige of bloederige details, maar laat in plaats daarvan de glimp in Madsen's psyche voor zichzelf spreken. Uiteindelijk blijkt dat veel verontrustender te zijn. De slotscène van de film is een interview dat vele maanden vóór de moord op Wall plaatsvond. Daarin bespreekt Madsen het idee dat psychopathische moordenaars onder ons leven, buiten medeweten van de rest van de wereld. Als je dat bekijkt, kun je Sullivan niet kwalijk nemen dat hij de film heeft gemaakt. Ondanks enkele gebreken, In het diepe is een unieke, duister meeslepende documentaire over echte misdaden zoals je die nog nooit hebt gezien, en je zult je ogen niet kunnen wegtrekken.
